Obecnie najczęściej powtarzanym słowem w żywieniu psa jest „zbilansowana dieta”. Otóż psy podobnie jak ludzie nie wymagają aby każdy posiłek był zbilansowany. Nie ma potrzeby umieszczania wszystkich składników odżywczych w jednym posiłku, gdyż w naturalnych warunkach nie ma możliwości aby psy jadły identyczną mieszankę białek, węglowodanów i składników dodatkowych. Szczeniętom staramy się zbilansować dietę w ciągu tygodnia. Psom dorosłym na 2-3 tygodnie. Do uzyskania bilansu potrzebna jest obecność w diecie minimum 4 gatunków mięsa, a produktami pochodzenia roślinnego powinny być głównie warzywa.

Natomiast na początku „Barfowania” warto sprawdzać, aby podaż dobowa była zgodna z zapotrzebowaniem psa na 2 najważniejsze składniki pokarmowe – białko 3-5 g/kg wagi ciała i tłuszcze 2-3 g/ kg masy ciała.

Natomiast to, jaką masę powinna mieć codzienna dawka żywieniowa nie da się ustalić arbitralnie. Ustala się ją indywidualnie dla konkretnego osobnika i zależy od wagi, rasy, wieku, płci psa, poziomu jego aktywności owłosienia i stanu zdrowia.

Najwyższą wartość biologiczną dla psów w każdym wieku wykazuje białko pochodzące z mięśni poprzecznie prążkowanych, ponieważ zawiera ono wszystkie niezbędne aminokwasy. Różne gatunki mięsa zawierają różne składniki odżywcze. I tak np. najwięcej żelaza jest w mięsie wołowym i wątrobie, a najwięcej potasu w piersiach drobiowych, wołowinie, cielęcinie. Tłuszczu najwięcej dostarcza wieprzowina, baranina oraz kaczka i gęś. Mięso jest też jedynym naturalnym źródłem vit B12, wieprzowina zaś jest dobrym źródłem vit B1 i E.

Pod względem wartości odżywczej konina przewyższa zarówno wołowinę, jak i wieprzowinę. Jest mięsem chudym o dużej (21%) zawartości łatwo przyswajalnego białka zawierającego wszystkie aminokwasy egzogenne.

Podroby z kolei są doskonałym źródłem witamin.

Rola kości w diecie BARF

Psy od zawsze z błogością odgryzają kości. Potrafią je gryźć zapominając o całym świecie. Jakby wiedziały, że kości są najbogatszym źródłem minerałów. Zawarty w nich wapń jest zrównoważaniem dla dużej ilości fosforu zawartego w mięsie. Kości to oprócz wapna sód, potas, magnez, cynk. Nie oznacza to, że każdego dnia mamy podawać psu kości. Zawarte w nich białko (głównie kolagen) – jest trawione w niewielkim stopniu i nie może być traktowane jako główna podaż białka.

W szpiku znajdują się kwasy tłuszczowe i rozpuszczalne w tłuszczach witaminy A, D, E, K. Trzeba też wspomnieć o obecności antyoksydantów.

Pamiętajmy przy tym, że psu należy podawać wyłącznie kości surowe, bo po ugotowaniu tracą one związki organiczne, większość witamin – zostaje twardy i ostry szkielet, którego sztywne krawędzie mogą przebić ścianę jelita i doprowadzić do zapalenia otrzewnej.

Surowe kości natomiast są giętkie i miękkie. Na początek zwłaszcza młodym psom warto podawać miękkie, surowe skrzydełka kurczaka. Większym – szyje czy kości indycze. Optymalnie jest aby kości nie przekraczały 30% masy pokarmu psa. Nigdy nie powinny być podawane zamiast posiłku.

Tłuszcze

Są niezbędnym składnikiem diety. Są niezbędne do budowy błon komórkowych, umożliwiają przyswajanie witamin A, D, E, K – rozpuszczalnych w tłuszczach. Są źródłem energii – 1 gram tłuszczu to 9 kalorii. Ponieważ większość psów żyje w ogrzewanych domach – nie muszą stale „dogrzewać” swojego ciała – zapotrzebowanie na tłuszcze określono więc na 3g/kg masy ciała.

Suplementowanie diety tłuszczami roślinnymi jest pozbawione sensu. Najwartościowszym tłuszczem dla psów jest tłuszcz gęsi oraz tłuszcz pozyskiwany w trakcie karmienia tłustymi rybami.

Obserwując nasze psy widzimy często jak zjadają trawę, czy zrywają owoce jagód, porzeczek czy poziomek. Tylko w świecie roślin znajduje się błonnik – psu jest jednak trudno strawić większe kawałki roślin (np. marchew) – dlatego należy je maksymalnie rozdrobnić (utrzeć lub zblendować).

Można również wykorzystać warzywa ugotowane – choć nie będą już bogatym źródłem witamin. Przy czym nie należy łączyć węglowodanów (warzyw) z mięsem. Szlaki trawienne tych produktów są inne. Węglowodany są trawione dopiero w jelitach – w pH zasadowym, a proteiny (białka) w bardzo niskim pH soku żołądkowego. Tak więc w przypadku łączenia białek i węglowodanów, część białek może zostać niestrawiona. Może się jednak zdarzyć, że pies odmawia zjedzenia pulpy warzywno – owocowej, wtedy w ostateczności łączymy je z mięsem w proporcji 15% pulpy i 85% mięsa.

Suplementy diety BARF

– Mączka ze skorupek jaj – doskonałe źródło wapnia – zastępuje kości.

– Spirulina i Chlorella – naturalne multiwitaminy (niwelują również przykry zapach z pyska).

– Tran – olej z wątroby dorsza – źródło vit D i bogate źródło kwasów Omega 3.

– Algi morskie i kelp – główny dostawca jodu i innych mikroelementów, jak i witamin.

– Drożdże – źródło Vit B i mikroelementów (chrom i selen).

Dietę BARF należy zaczynać po jednodniowej „głodówce” aby pies pozbył się resztek suchej karmy. Kości włączamy dopiero po 4-5 dniach stosowania surowego mięsa, warzywa również – przy czym podajemy je po 6 godzinnym odstępie czasowym od mięsa.

*Ten artykuł ma charakter poglądowy, nie jest próbą leczenia przez Internet. Zwierzę leczy lekarz weterynarii po uprzednim jego zbadaniu.

*Wszystkim właścicielom psów chcącym pogłębić swą wiedzę na temat diety BARF bardzo polecamy książkę Małgorzaty Olejnik „Pies na diecie BARF”.