Czas płynie szybko i wtem nasz psotny, zwinny i szybki pupil - zwalnia, już nie pędzi - a chodzi. Coraz więcej śpi, a mordka siwieje. Niestety psy starzeją się prędzej niż ludzie - również czas ich życia jest w porównaniu z naszym znacznie krótszy. Jak będzie przebiegała jego starość w dużym stopniu zależy od nas - naszej czujnej opieki, dobraniu odpowiedniej diety, szybkiego reagowania na wszelkie objawy chorobowe. 

Pierwszym sygnałem, że pies się starzeje są zmiany w zachowaniu - oprócz spowolnienia stopniowo pogarsza się wzrok i słuch - pies nie jest już tak czujny - czasem nie reaguje na polecenia - bo zwyczajnie - nie słyszy. Chociażby przy okazji szczepień dobrze jest poprosić lekarza weterynarii o dokładne badanie psa: jamy ustnej, uszu, oczu, osłuchowe badanie klatki piersiowej i dotykowe układu szkieletowego. Należy skontrolować morfologię i mocz - aby w razie odchyleń od normy - poszerzyć diagnostykę - albowiem wiadomo, że wczesna diagnostyka często ratuje zdrowie, a czasem życie psa. 

Wraz z wiekiem zmniejsza się również aktywność psa - lepiej ograniczyć długość i tempo spaceru, aby pies się nie męczył i nie obciążał nadmiernie stawów. Można za to wykorzystać umiarkowany masaż (wiadomo, że psy to uwielbiają) i zapewnić mu miękką poduszkę, a w zimie po spacerze umiarkowanie ciepły termofor. Ograniczy to również skłonność do bezwiednego „popuszczania” moczu, do którego czasem dochodzi u psów mających problemy ze stawami. 

W naszej ofercie posiadamy Ortopedyczną Sofę Livingston - zapewnia ona doskonały komfort psom starzejącym się, ale również psom ze schorzeniami układu ruchu a dodatkowym atutem jest chłonny, wymienny wkład zapobiegający przemoczeniu legowiska. Jego grubość, miękkość, wysokie miękkie obrzeża z 3 stron doskonale zastępują tak ulubioną przez psy….kanapę. 

Odpowiednia dieta

Oczywiście - powtarzamy do znudzenia - jednym z najważniejszych aspektów opieki nad starzejącym się psem jest dieta. Z wiekiem spada tempo przemiany materii - zapotrzebowanie kaloryczne jest o 30-40% mniejsze. W parze z zmniejszoną aktywnością psa prowadzi to często do otyłości - która sama skraca długość życia psa oraz predysponuje do różnych chorób. Dlatego właściwa, zbilansowana dieta będzie przedłużała życie psa i jego sprawność. 

W każdym punkcie weterynaryjnym otrzymamy poradę jaka karma będzie odpowiednia dla naszego psa. Są ich dziesiątki. My polecamy naszą karmę dla starzejących się psów „Bubeck No 87” - z jagnięciną dedykowaną starzejącym się psom - gdyż białko w diecie powinno być wysokiej klasy. Stosunkowo często zdarza się odwodnienie u starzejących się psów - które niedostatecznie piją - dlatego właściciel powinien kontrolować dzienne spożycie wody. Miska - poidełko powinna być zawsze pełna - możliwie świeżej wody. 

Dużym problemem dla właściciela może być zmiana wyglądu skóry psa - utrata elastyczności, szorstkości, ogniska wyłysienia. Pomagają preparaty zawierające nienasycone kwasy tłuszczowe. Sprawdzonymi przeze mnie preparatami są olej lniany i olej z wiesiołka. Można również podawać biotynę. 

A właściwie kiedy pies staje się „geriatryczny”? 

Obserwowana u ludzi tendencja do wydłużania się życia - trafiła również do zwierząt domowych. Głównym powodem jest fakt, że bardzo zmieniło się podejście do psów, które jakże często traktowane są jak członkowie rodziny. Lepsze żywienie, opieka weterynaryjna, postęp w weterynarii, brak dramatycznych stresów sprawia, że wielu z naszych podopiecznych dożywa sędziwego wieku. 

Żeby zdać sobie sprawę ze skali problemu jakim jest „pies geriatryczny” - szacunki mówią, że 40% populacji psów w Polsce ma powyżej 7 lat. To 2,5 raza więcej niż psów młodych. 

A właściwie ile żyje pies? - podobnie jak u ludzi nie ma jednoznacznej odpowiedzi - jest tylko statystyka. Duże znaczenie ma przynależność do rasy, a więc masa psa. 

Rozpiętość wzrostu i masy u psów jest ogromna - od psów miniaturowych i małych nieprzekraczających wagi 10 kg, przez psy o średniej masie ciała - do 25 kg po dorośnięciu, po psy duże i olbrzymie ważące 30 kg i więcej. Prawdą jest, że psy duże i olbrzymie starzeją się znacznie szybciej niż psy miniaturowe, co przenosi się na długość ich życia. 

Do ras o najdłuższej średniej długości życia należą: chihuahua, yorkshire terier, shih tzu, jamnik i maltańczyk. Psy te dożywają średnio 12-16, a bywa, że i 20 lat. 

Natomiast najkrócej żyją: berneński pies pasterski, dog niemiecki, mastify. Żyją one średnio 5-9 lat. Pamiętajmy jednak, że to statystyka, a indywidualne przypadki bywa - mocno odbijają od tej średniej. 

Za psa geriatrycznego uważamy takiego, które jest w ostatniej 1/4 przewidywanej dla rasy długości życia - wtedy to narasta zachorowalność na wiele chorób, a stopień trudności w opiece nad psem znamiennie rośnie (jak również rosną koszty głównie z powodu konieczności zwiększonej opieki weterynaryjnej). 

I kiedy widzimy polegującego, siwego, dość obojętnego na bodźce zewnętrzne psa - pamiętajmy, że on nadal potrzebuje naszej miłości i czułości, którą on dawał nam bezwarunkowo całe życie. Ale…może przyjść moment kiedy egzystencja psa to jedno wielkie cierpienie - a człowiek już nie może mu pomóc. On nie rozumie dlaczego cierpi i dlaczego jego ukochany pan tym razem mu nie pomaga. Nadchodzi czas, aby podjąć humanitarną decyzję, aby odszedł spokojną śmiercią. To taka trudna decyzja - zawsze nasza.