do kasy suma: 0,00 zł
Choroby skóry u zwierząt 0

To jedne z najbardziej rozpowszechnionych schorzeń u zwierząt, a więc opisać je w przystępnej lapidarnej formie to wielkie wyzwanie. 

Zaczynamy od omówienia objawów, które u zwierząt na skórze występują najczęściej:

utrata sierści - wyłysienie miejscowe i całkowite (alopecia)

A. utrata sierści ze świądem - może być spowodowane pasożytami zewnętrznymi, alergią, grzybicami, ropnymi zapaleniami skóry.

B. utrata sierści bez świądu - najczęściej ma przyczyny ogólnoustrojowe - psychogenne, endokrynologiczne, toksyczne. 

 

Ad a) najczęściej łysienie ze świądem spowodowane jest przez pasożyty zewnętrzne takie jak kleszcze, pchły, wszy, wszoły, roztocza, obleńce. U psów zaniedbanych, wyniszczonych brakiem opieki lub schorzeniami - występują grzybicze zapalenia skóry szczególnie szczepami Microsporum, Trichophyton, Candida oraz bakteryjno-ropne zapalenie skóry. 

Niestety coraz częściej spotykamy u zwierząt domowych alergie - zarówno wziewne - jak i kontaktowe i pokarmowe. 

Wachlarz przyczyn alergii jest podobny do ludzkiego. 

 

Alergia wziewna - może być na kurz i jego roztocza, pióra, pyłki, pleśń. 

Alergia pokarmowa - najczęstsze alergeny to mąka sojowa lub pszenna, białko pochodzenia zwierzęcego, dodatki żywieniowe i konserwanty, barwniki. 

Alergia kontaktowa - to uczulenie na rośliny, szampony, środki piorące, leki stosowane miejscowo, alergia na grzyby. 

Inne przyczyny - hot spot i niektóre nowotwory skóry. 

 

Ad b) Utrata sierści bez świądu - może mieć przyczyny: 

  • wrodzone - dysplazja mieszków włosowych, hypotrichoza kotów (koty rasy syjamskiej), łuszczyca, karłowatość przysadkowa. 
  • endokrynologiczne - niedoczynność tarczycy, cukrzyca, hipoestrogenizm (stan po usunięciu jajników). 
  • przyczyny żywieniowe - niedobór nienasyconych kwasów tłuszczowych, niedobór VIT A, E, biotyny, cynku.
  • przyczyny toksyczne - zatrucie talem
  • przyczyny urazowe - zadrapania, oparzenia, oparzenia słoneczne

 

Diagnostyka utraty sierści 

Zaczyna się od badania klinicznego zmian, badania lampą Wood’a - pobieramy zeskrobiny skóry i poddajemy badaniu bakteriologicznemu, mykologicznemu i cytologii (w razie potrzeby biopsji skóry, wykonujemy również badanie krwi - morfologia, biochemia, testy alergiczne). 

 

 

Bibliografia: 

Christian F. Schrey - Diagnostyka różnicowa psów i kotów.

Tim Hutchinson, Ken Robinson - Psy. Weterynaryjna praktyka kliniczna (podręcznik BSAVA).

 

*Ten artykuł ma charakter poglądowy, nie jest próbą leczenia przez Internet. Zwierzę leczy lekarz weterynarii po uprzednim jego zbadaniu.

Komentarze do wpisu (0)

Submit
do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl