Choroby skóry bez świądu
A) Wyłysienia - najczęściej są pochodną chorób wewnętrznych.
Jedną z przyczyn wyłysień bez świądu (symetrycznych) jest nadczynność kory nadnerczy. W 90% przypadków jest efektem nowotworów nadnerczy. Boksery, beagle, jamniki i teriery chorują częściej. Na ogół dotyczy osobników starszych. Oprócz wyłysienia z objawów skórnych występuje również nadbarwliwość, ścieńczenie skóry i rozszerzenie żył. Objawy ogólne nadczynności kory to nadmierne pragnienie i oddawanie moczu, nadmierny apetyt, osłabienie mięśni, zanik jąder u psów.
Kolejna przyczyna to niedoczynność tarczycy. To najczęstsze schorzenie endokrynologiczne u psów. Predysponowane są beagle, dobermany, goldeny, cocker spaniele, setery irlandzkie i sznaucery miniaturowe.
Oprócz rozsianych wyłysień w niedoczynności tarczycy obserwuje się nadbarwliwość skóry, powstawanie łusek, suchość włosów i skóry. Objawy ogólne tego schorzenia to apatia, tycie, nadwrażliwość na zimno, zwolnioną akcję serca, zaburzenia neurologiczne.
W badaniu krwi stęża się wzrost stężenia cholesterolu i niewielką niedokrwistość, obniżony poziom tyroksyny, a podwyższony TSH. Leczenie polega na podawaniu hormonu tarczycy do końca życia.
B) Łysienie z rozjaśnieniem barwy włosa. Jest to spowodowane nieprawidłowością komórek barwnikowych (melanocytów) - tworzą one aglomeraty, które uszkadzają włos. Dochodzi do rozjaśnienia włosa i wyłysień w miejscu rozjaśnienia. Wskutek schorzenia może się dołączyć ropne zapalenie skóry.
Zapalenie gruczołów łojowych - występuje u młodych psów. Manifestuje się częściowymi wyłysieniami. U psów ras długowłosych (pudle, samojedy, owczarki niemieckie) objawia się matowym, łamliwym włosem. Na włosach obecnie są łuski i odlewy mieszków włosowych. Zmiany zaczynają się na grzbiecie. Może dochodzić do wtórnych infekcji charakteryzujących się nieprzyjemnym zapachem.
U psów krótkowłosych sierść wygląda jak „wygryziona przez mole”. W rejonie uszu i głowy naskórek łuszczy się. Zalecane jest leczenie cyclosporyną doustnie, natłuszczanie zmian oliwką dla dzieci, nienasycone kwasy tłuszczowe.
*Ten artykuł ma charakter poglądowy, nie jest próbą leczenia przez Internet. Zwierzę leczy lekarz weterynarii po uprzednim jego zbadaniu.